Mała wioska Hirschluch położona niedaleko miasta bocianów -Storkow- na kilka dni stała się miejscem międzykulturowej integracji dwóch grup z dwóch zupełnie różnych krajów.
Przypadek sprawił, że grupa polska składała się niemalże wyłącznie z kobiet, a grupa turecka z mężczyzn. Wszyscy mieli w sobie głęboką chęć pogłębienia wiedzy na temat funkcjonowania ekologicznych społeczności w Niemczech i poznania zwyczajów kulturowych drugiej grupy.Największą trudność we wzajemnym zapoznaniu się stanowiło zapamiętanie imion z drugiej grupy. Niektórzy uczestnicy uczyli się ich do samego końca pobytu.
Pierwszy dzień nauki ekologii, rozpoczął się od przybycia do społeczności nazwanej ÖkoLeA (The Ecological Living and Working Community). Społeczność ta istnieje od lata 1990 roku, kiedy to grupa osób zainteresowana ekologicznym stylem życia, rozwinęła projekt na obrzeżach Berlina. Trzy lata później grupa zakupiła gospodarstwo rolne w Brandenburgii, które rozwija i udoskonala do tej pory. ÖkoLeA zamieszkuje 21 osób w wieku od 4 do 73 lat. Społeczność posiada wspólne gospodarstwo domowe, kultywuje ogród o charakterze organicznym i edukacyjnym, posiada piec do wypiekania chleba „Klosterdorf Dragon Bread” i prowadzi niezależną piekarnię. Głównymi zasadami funkcjonowania społeczności są: consensus w podejmowaniu wspólnych decyzji, wspólna własność, przeznaczanie 50% indywidualnego dochodu na wspólne cele, oraz równość w podejmowaniu decyzji.
Drugą cenną lekcją, było odwiedzenie Religijnej Społeczności Grimnitz (Joachimsthal). Ta chrześcijańska wspólnota, która mieści się 70 km od Berlina, opiera się na duchowości chrześcijańskiej, dążeniu do pokoju, sprawiedliwości i ochronie środowiska. Posiada piękny ogród oraz miejsce przeznaczone na aktywne i zgodne z ekologią spędzanie czasu wolnego. Główną ideą przyświecającą życiu mieszkańców społeczności był tzw. bank talentów, który polegał na wzajemnej pomocy członków społeczności, której zapłatą nie były pieniądze, lecz odwdzięczenie się wykonaniem innej usługi, niekoniecznie tej samej osobie.
Wspólna gra komputerowa Ecopolicy polegała na wyprowadzeniu z kryzysu miasta, poprzez odpowiednie manipulowanie poziomem jakości życia, edukacji, zanieczyszczenia środowiska, rozwinięcia przedsiębiorstw i kontrolą sanitarną. Niestety, pomimo długich rozmyślań oraz wielu prób, nie udało się znaleźć rozwiązania. Uczestnicy mieli nadzieję, że dużo lepiej poradzą sobie w prawdziwym życiu.
„Czekolada i ekologia na gruzach niemieckiej historii” to myśl przewodnia odwiedzin w Społeczności Gosen. Mieszkańcy zamieszkują kompleks budynków, które były siedzibą Stasi, tajnej policji dawnej NRD. Budują swoją wspólnotę od niedawna, więc nie określili jeszcze jasnych zasad funkcjonowania społeczności. Spodziewają się, że te zasady oraz zadania członków uformują się w miarę upływu czasu i poznania ich potrzeb. Niektórzy już teraz tworzą czekoladowe smakołyki, inni trudnią się pszczelarstwem, uprawiają ekologiczny ogród albo pracują poza Community Gosen.
Sporo emocji wzbudził film „Neuland”, który opowiadał o bardzo trudnej sytuacji ekonomicznej miast rejonu wschodnich Niemiec- brak pracy, opustoszenie i wyludnianie terenów. Autorom filmu zależało na tym, aby tworzenie nowych ekologicznych społeczności przedstawić jako alternatywę dla kryzysu ekonomicznego i społecznego.
Ostatni dzień projektu w całości wiązał się z pobytem w uzdrowisku Bad Saarow, w pobliżu którego funkcjonowała społeczność Farmstead Community Marienhöhe. Zdecydowanie największą atrakcją dnia był wieczorny rejs statkiem po jeziorze Scharmützelsee. Była to okazja do podsumowania wrażeń, wymiany doświadczeń, podziękowań i tureckich dzwonków telefonów komórkowych. Uczestnicy żałowali, że wyjazd trwał tak krótko oraz wyrazili chęć podzielenia się zdobytą wiedzą po powrocie do swoich krajów.
Osoby zainteresowane tematyką wspólnot ekologicznych prosimy o zaglądanie na naszą stronę i/lub profil FERSO na Facebooku. Uczestnicy wyjazdu do Niemiec przygotowują spotkanie, podczas którego chętnie podzielą się wiedzą i doświadczeniami nabytymi w trakcie trwania programu.
